مختلف
«تریور کاسترو» از محققان و مخترعین این پتنت می‌گوید: این فناوری جدید می‌تواند برای تولید APH-0812 مورد استفاده قرار گیرد؛ این ترکیب می‌تواند در درمان بیماری ایدز و برخی سرطان‌ها مفید باشد. همچنین با این فناوری می‌توان APH-1305 نیز تولید کرد که به عنوان ماده شیمیایی در درمان MS و برخی ناهنجاری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرمولاسیون مبتنی بر فناوری نانو که در ترکیب Δ9-THC مورد استفاده قرار گرفت، برای برخی بیماری‌های مزمن نظیر چاقی، ترک سیگار و اسکیزوفرنی نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. به نوشته سایت نانو این شرکت با این فناوری، داروی حاوی Δ9-THC را با نام تجاری Dronabinol® تولید و به بازار عرضه کرده است؛ این داروی خوراکی مبتنی بر نانوذرات پلیمری قابل تجزیه است. این شرکت همچنین ترکیب Δ9-THC را داخل روغن دانه کنجد حل کرده و داروی خوراکی دیگری موسوم به Marinol® را به بازار عرضه کرده است. در این فرمولاسیون جدید، ترکیب Δ9-THC به آهستگی رهاسازی می‌شود. با این فناوری جدید، Δ9-THC را می‌توان با خلوص مناسب بیش از 99 درصد جهت استفاده در داروسازی تولید کرد. در این پتنت، محققان نشان دادند که چگونه می‌توان از پلیمرهای قابل تجزیه برای کپسوله کردن Δ9-THC استفاده کرد. کپسوله کردن این ترکیب درون پلیمر موجب محافظت از آن در معده و روده می‌شود. با این فرمولاسیون رهایش Δ9-THC به کندی صورت می‌گیرد و با این کار مقدار این ماده در جریان خون در حد مشخصی ثابت می‌ماند. شرکت «Aphios» در حوزه درمان بیماری‌هایی نظیر سرطان، ناهنجاری‌های عصبی و بیماری‌های عفونی داروهایی را تولید کرده است. بخشی از حمایت‌های مالی پروژه اخیر این شرکت، توسط موسسه ملی سرطان امریکا تامین شده است.
محققان موسسه مغز هاچکیس (Hotchkiss) در دانشگاه کالگری با همکاری دپارتمان علوم اعصاب بالینی و موسسه تحقیقات سرطاندانشگاه آلبرتای جنوبی در تحقیقات خود، نمونه‌های تومور مغزی انسان را مورد بررسی قرار داده و کشف کردند که سلول‌های ایمنی تخصصی در تومور مغزی بیماران آسیب می‌بینند. با این کشف، محققان در یک مدل حیوانی موفق به شناسایی دارویی شدند که قادر به فعال‌سازی مجدد سلول‌های ایمنی بوده و رشد تومور مغزی را کاهش می‌دهد، در نتیجه طول عمر موش دو تا سه برابر افزایش پیدا می‌کند. «ووی یونگ» از محققان دانشگاه کلگری تأکید کرد: مغز انسان بطور طبیعی شامل سلول‌های تخصصی موسوم به میگروگلیا (microglia) است که نقش دفاعی در برابر جراحت یا عفونت ایفا می‌کند؛ میکروگلیا سیستم ایمنی اختصاصی مغز است. «یونگ» خاطرنشان کرد: در این مطالعه برای نخستین بار نشان دادیم که این سلول‌ها در تومور مغزی بیمار آسیب می‌بینند. مانند دیگر اشکال سرطان، تومور مغزی بصورت سلول‌های شبه بنیادی موسوم به BTICs آغاز به کار می‌کنند؛ این سلول‌ها بسرعت تقسیم شده و رشد پیدا می‌کنند که در نهایت یک توده یا تومور را شکل می‌دهند؛ تومور با ناتوان کردن میکروگلیا، اجازه گسترش سریع BTICs را فراهم می‌کند که این مسأله منجر به رشد تومور مغزی می‌شود. علاوه بر کشف این سازوکار، محققان موفق به شناسایی داروی « amphotericin B(AmpB)» شدند که قادر به فعال‌سازی مجدد میکروگلیا در مدل حیوانی بوده و به کاهش چشمگیر رشد تومور کمک می‌کند. نتیجه دستاورد جدید محققان که در مجله Nature Neuroscience منتشر شده ، می‌تواند به درمان بهتر مبتلایان به سرطان مغز منجر شود.
محمدعلی صفائیان، مدیر عامل شرکت دانش بنیان تولید کننده این ماده ضد عفونی کننده در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی ایسنا اظهار کرد: ازن و محلول پراستیک اسید به تنهایی جزو قوی‌ترین ضد عفونی‌کننده‌ها هستند که متخصصان این شرکت شامل تیمی از مهندسان شیمی و پزشکان با روشی منحصر به فرد موفق به تولید یک ترکیب ضد عفونی کننده بسیار قوی بر پایه این دو ماده شده‌اند که در غلظت‌های مختلف در استریلیزاسیون سطوح مختلف، دست و تجهیزات متنوع پزشکی قابل استفاده است. وی خاطرنشان کرد: پروکسان که قدرت بسیار بالایی در نابودی میکروارگانیسم‌ها و ضد عفونی کردن محیط دارد در برابر اشکال تغییر یافته میکروارگانیسم‌ها نیز عملکرد بسیار پرقدرتی دارد. این ترکیب به عنوان یک اکسید کننده بسیار قوی باعث تغییر شکل و واکنش شیمیایی و تخریب دیواره‌ها سلولی در میکروارگانیسم‌ها می‌شود. صفاییان درباره مکانیزم عملکرد پروکسان در برابر میکروب‌ها گفت: این ماده با اکسید و پاره کردن پیوندهای کووالانسی یگانه و دو گانه و عناصر در دیواره پروتوپلاسمی میکرو ارگانیسم‌ها باعث از بین رفتن آنها و حتی آنزیم‌ها و مواد ترشح شده از آنها می‌شود و آنزیم کاتالاز که برخی از میکرو ارگانیسم‌ها اثر مواد ضد عفونی کننده را توسط آن خنثی می‌کنند نمی‌تواند بر پروکسان اثر گذاشته و آن را غیر فعال کند. رادیکال‌های آزاد شده از پروکسان هم باعث از بین رفتن اسپورهای مقاوم در مقابل اکسید می‌شود. وی در پایان طیف اثر این ضد عفونی کننده را شامل انواع باکتری، قارچ، اسپور، باکتری سل، TB و انواع ویروس‌ها عنوان کرد و گفت: عدم سمیت و نداشتن بوی نامطبوع، تجزیه بسیار سریع به آب و اکسیژن پس از مصرف و سازگاری بسیار بالا با محیط زیست و اثرگذاری مناسب در حضور مواد آلی و در درجه حرارت‌های پایین از ویژگی‌های این ماده است.
به نظر شما در این تیم کاری چه کسی مقصر بود؟ چه شد که آخر این داستان به خوشی تمام شد؟
محققان مرکز خدمات پزشکی برای سربازان بازنشسته کلیولند با همکاری دانشمندان دانشگاه کیس وسترن رزرو در آمریکا سیستم جدیدی به نام الکترود کاف (cuff electrode) را طراحی کرده اند که می تواند حس لامسه را از اندام مصنوعی به مغز منتقل کند. این سیستم قادر است داده های فشار را از 20 نقطه دست مصنوعی به اعصاب محیطی بدن منتقل کند و برای فرد معلول حس لامسه به وجود آورد.
برای استفاده از این روش، دانشمندان از الکترودهای 7 میلی متری استفاده کردند. آنها این الکترودها را برای تحریک شبکه عصبی بیمار در بازوی او کاشتند. بیمار با فشردن و منقبض کردن اعصاب خود می تواند سیگنال را از طریق غلاف میلین منتقل کند.
به گفته محققان در فناوری های امروزی، الکترودها برای افزایش حساسیت به طور مستقیم در تماس با سلول های عصبی قرار می گیرند، اما این روش برای استفاده در دراز مدت مناسب نیست.
محققان می گویند بر خلاف فناوری های موجود، دستگاه الکترود کاف بسیار بادوام است زیرا یک اتصال الکتریکی با بافت عصبی، امکان استفاده از این فناوری جدید را برای یکسان سازی با پروتزهای واقعی فراهم می کند.
سیستم الکترود کاف به مدت 18 ماه بر روی دو بیمار با موفقیت آزمایش شده است.
محققان امیدوارند با توسعه دست مصنوعی با قابلیت ایجاد حس لامسه، بتوانند توانایی انجام کارهای پیچیده ای که با کمک اندام های مصنوعی موجود، غیر ممکن یا غیر عملی هستند را برای فرد معلول فراهم کنند.
